Bir matem günüdür 20 Ocak 1989 günü. Tüm Samsun için en derin yaradır belki de. Bir şehrin aynı anda gözyaşlarına boğulduğu, bir şehrin aynı anda aynı duyguları yaşadığı gündür… Hayatın, yaşamın, dünyanın durduğu gündür. Bir haberle tüm şehrin yıkılacağının göstergesidir 20 Ocak…

 Gencecik insanların vedasının yapıldığı, Kocaman bir şehrin umutlarının, hayallerinin yıkıldığı, Duyguların gelecek nesillere miras bırakıldığı gündür 20 Ocak…

 Bütün bir şehrin kenetlenmesi, Tüm şehrin acıya karşı dimdik ayakta durduğu gündür…

 O kadar çok şey yazılabilir ki aslında, insanın boğazı düğümleniyor, gözleri doluyor, elleri titriyor o günü yazarken…

 Hal böyleyken, 20 Ocağın arifesinde oynanacak olan maçın önemi daha da artmıştı. Tüm şehir kenetlenmiş, o günü bekliyordu sabırsızlıkla. Herkes biliyordu belki de büyük Samsunspor Taraftarının muhteşem bir görsel şölene imza atacağını, fakat bu kadarını kimse tahmin edemezdi belki de.

 O muhteşem kareografi… O muhteşem taraftar… Herkesin gözleri dolmuş, yürekler titremeye başlamış ve gözlerden damla damla yaşlar süzülür olmuş… O gün yaşamayanlar dahi, o an o günü yaşamaya başladı.

 Bir kez daha Samsunspor'lu olmanın gururunu yaşadık bizler. Gururla, gözlerde ki yaşlarla, ufacık bir tebessümle duygularımız…

 Maç hakkında hiç bir şey söylemeyeceğim bugün. Allaha şükürler olsun ki üç puanımızı alarak yolumuza kayıpsız bir şekilde devam ettik… Önemli olan üç puandı onu da aldık…

 Bugün bizleri o güne götüren, bizlere vefa duygusunun bitmediğini hatırlatan Büyük Samsunspor Taraftarına can-ı gönülden teşekkürlerimi sunuyorum…

 Başta güzel yürekli ağabeyimiz Mehmet Engin Sever' den ve emeği geçen tüm ağabeylerim ve kardeşlerimden Allah razı olsun.

 Allah hiç bir futbol kulübüne böyle bir acı yaşatarak, böyle bir hazırlık yapmayı nasip etmesin…

 Bizler bu günü unutmadık, Unutmayacağız… Duygularımız geleceğimize mirasımızdır…

20.01.2014 Mustafa Samancı